2014...

ja het is ondertussen 2014 geworden ...niet ongemerkt, wel anders, als ik rondom mij kijk dan zie ik veel veranderingen, de laatst jaren wel vrij heftige, maar anderzijds staan we nog allemaal overeind, glimlachen we nog heel vaak, zie ik af en toe onze ogen glinsteren van pret, maken we plannen en dromen we opnieuw ...

mensen vragen me vaak hoe ik het volhou en dan bedenk ik, stap voor stap ...natuurtlijk voel ik verdriet, misschien nog het meeste omdat je omgeving verdriet heeft en je dat niet kan wegnemen... we verwerken allemaal op onze eigen manier ...

en je bouwt je leven terug op, een beetje van dag tot dag, met kleine dingen zoals je hoekjes in een interieur maakt die je een goed gevoel geven ... en zo bouw je weer een beetje een thuis op, een familie, met een aantal mensen minder maar daardoor misschien ook wat meer betrokken bij elkaar ...

je zuigt elke mooie beleving in je op omdat dit je kracht geeft, de warmte je een glimlach op je gelaat tovert en op die manier weer vreugde terug schenkt ...

je doet creatieve experimentjes ...

terwijl er brieven naar de kerstman geschreven worden ...

 je geniet ten volle als de tafel volzet is ...

ook al weet je dat gevulde magen nog geen geheelde harten zijn ...

je haalt opgelucht adem dat de jongste er zich weer doorspartelt ...

en je blijft actief swappen omdat iets maken voor een ander je voldoening geeft en de verrassingen in de brievenbus je heel vaak een glimlach op de lippen brengen ...

ze deelt haar vakanties met jou en je bent blij als haar oogjes schitteren ...

je gaat met haar in het reuzenrad omdat ze dan dichter bij haar mama is ...

waarna ze een ster in haar hart tekent zodat mama weet dat ze altijd in haar hart zit ...

je verhuist een gekregen boeket van dochterlief heen en weer naar Leiden omdat je er optimaal wil van genieten ...

je gaat uitwaaien op het strand waar je je verbonden voelt met al wat is ...

je hebt geen zin in drukte en shoppen en je tekent en knipt zelf een tuniekje ...

je zoekt samen met de zussen een goed home voor je dementerende moeder en bent blij als ze samen toosten op een nieuw jaar en een nieuw stekje ...

en je beseft dat alles voorbij gaat, ook dit ....en ondertussen zijn we 2014 ... en ja er is veel verloren maar nog heel veel om voor door te gaan en dat doen we stap voor stap omdat ;

´De toekomst behoort aan hen die geloven in de schoonheid van hun dromen ´ (Eleanor Roosevelt)


ik wens jullie mooie dromen in 2014 ....